main_pic

Een product dat voldoet aan de verwachtingen van de klant is het doel.



Alle productiefases, van concept tot eindproduct, moeten alsmaar sneller en kosteneffectiever. In de mode-industrie, met zijn sterke focus op nieuwe ontwikkelingen, en met het oog op een wereldwijde onlinehandel, wordt gestandaardiseerde maatinformatie steeds belangrijker,
Er worden nog steeds verschillende systemen gebruikt voor de aanduiding van kledingmaten:
Een Duitse maat 38 is maat 40 in Frankrijk, maat 44 in Italië, maat 12 in Groot-Brittannië, maat 10 in de VS, maat 14 in Australië en maat 13 in Japan! Op een etiket kan een maat worden aangeduid als "M" en op een broek als "29/31". Een standaardisatie dringt zich op.

Europeanen worden "zwaarder" en "groter".
Er zijn een aantal redenen waarom er nog geen normalisatiesysteem is.
Een ervan is dat de morfologie van de mens een veranderend gegeven is als gevolg van o.a. levensomstandigheden. De mensen in Midden-Europa zijn steeds groter geworden, de Nederlanders zijn uitgesproken de grootste mensen . In de afgelopen 130 jaar is de gemiddelde Duitse man ongeveer 16 cm groter geworden - dit komt overeen met een toename van meer dan 1 cm per decennium. We zijn ook gemiddeld zwaarder dan onze ouders en grootouders.
Deze ontwikkelingen zijn niet rechtlijnig en verschillen van land tot land.

Het concept "confectie kleding" beoogt zoveel mogelijk mensen goed passende "standaard" kleding aan te bieden. Om de veranderingen in lichamelijke proporties te compenseren, passen confectionneurs hun patronen voortdurend aan. Dit gebeurt op basis van maattabellen die worden gemaakt met behulp van een representatieve reeks metingen.

Sinds 1986 probeert een studiegroep in Europa een algemeen aanvaard gestandaardiseerd maatsysteem uit te werken. Een maataanduiding d.m.v. een tweeledig getal (maat 38 - welke enkel verwijst naar de helft van de borstomvang -?) is immers niet afdoend.

In 2017 heeft men uiteindelijk een indicatie systeem voorgesteld in het kader van een Europese norm (CEN/TC 248/WG 10).
Dit vrijwillig systeem werd geregistreerd in de driedelige EN 13402-norm -Maataanduiding van kleding.
Omdat normen niet gekopieerd mogen worden geven we hier alleen een kort inhoudelijk overzicht.

-In deel één wordt aangegeven hoe en waar de confectie bepalende afmetingen dienen gemeten te worden op het lichaam.




-In deel twee zijn de primaire (PD)- en de secundaire (SD)afmetingen in functie en aard van een kledingstuk weergegeven.


- Het derde deel geeft aan hoe een gestandaardiseerde maatinformatie wordt uitgedrukt in termen van:
1. de primaire nominale grootte - meestal de borstomtrek in cm.
2. lichaamshoogte in cm en
3 een andere omtrekmeting (in cm) die belangrijk is voor de pasvorm.

Deze informatie dient dan ook op een pictogram worden vermeld. Afhankelijk van het kledingstuk is het aan de producent om één, twee of drie nominale maten te specificeren. De lichaamsgegevens worden als volgt overgebracht, bijvoorbeeld: 96/168/72 (borstomtrek / lichaamslengte / taille) met behulp van aangepaste pictogrammen.

De driedelige EN 13402-norm kan aangekocht worden bij het NBN